xoves, 2 de xullo de 2020

Un pouco de Historia de Galicia

 
"O reino suevo foi fundado por este pobo xermánico na primeira metade do século V na provincia da Gallaecia do Imperio romano de Occidente tras penetrar na península ibérica xunto con vándalos e alanos no 409.  No 585 o reino suevo deixou de existir ao ser conquistado polo rei visigodo Leovigildo e o seu territorio foi incorporado ao reino visigodo de Toledo. Nesa data o visigodo Braulio de Zaragoza escribe: «No afastado oeste hai un estado analfabeto onde non se sente nada salvo os ventos de tormenta». A historia da Gallaecia sueva, en territorio das actuais Galicia, Asturias, León e Rexión Norte (Portugal) estivo algo marxinada na cultura de España, pois foi un estudioso alemán quen escribiu o primeiro informe sobre os suevos de Gallaecia, como admitiu o historiador Xoán Bernárdez Vilar."  (Tomado da wikipedia). Unha exposición realizada en Ourense, hai uns anos, fixo que as miradas se detiveran nestas circunstancias históricas, pena que non houbo interese por facela itinerante por outras capitais e puidera chegar a máis galegos.
Viñeron os árabes e Almanzor mandou levar as campás da catedral de Santiago ao lombo dos cristiáns prisioneiros ata Córdoba, onde se di que foron utilizadas como lámpadas na mezquita; dous séculos despois Fernando III o Santo, tróuxoas de volta ao lombo de prisioneiros musulmáns. Andan os perdedores dun lado para outro... cargados, as campás tocando polos camiños como unha Santa Compaña que se move nas coodenadas Norte - Sur.
Do IX ao XII os viquingos fixeron expedicións de saqueo subindo polo leito dos ríos. Provocaron o traslado das sedes episcopais de Bretoña e Iria Flavia a Mondoñedo e Compostela. Catoira eríxese no centro da conmemoración deste feito, xentes rubias de ollos azuis semellan falarnos dos ascendentes.
Unha terra de aluvión, pola que pasaron uns e outros, deixando pegada. 
Terra que acolle, incluso aos que a negan, e marcha cando non pode sobrevivir. Moito país na diáspora e os que permanecen, pasman, observando a beleza do mundo que se ofrece á nosa vista.

Ningún comentario:

Publicar un comentario