313 concellos entre o capicúa e a exceso (se non serven para ser)

De aquí (Galicia) son tamén as pallozas de forma oval, con cubertas de colmo que semellan rodealas como sombreiros de setas.
Temos 313 concellos, case tantos como días o ano e illas de San Blas en Panamá, alí onde as mulleres cosen as molas e véndenas por menos do que corresponde nun exercicio de difusión que se paga con outros ingresos. Concellos pequenos que poderían servir case para a autoxestión, concellos onde se poden coñecer todos e todas, saber das necesidades e porlles remedio. Moitos concellos, que se non actúan de maneira directa e simplemente copian o que fan os grandes máis vale que non o sexan.
Hai concellos (neste noso país) tan pequenos, que nin nome propio teñen e compárteno co veciño como Mondariz Balneario, outros case non posúen capitalidade e andan na súa busca como na da arca perdida.

Algúns lugares lévannos no pensamento a outros. Cando desde o casco vello miras cara a Belvís na noite, semella que o convento está colgado sobre a escuridade. A colexiata de Sar co noso granito mirando o mármore da Torre de Pisa e caendo caendo caendo...