Terra de mosteiros

No século IV viviu entre nós Prisciliano que foi o primeiro axustizado por herexía do cristianismo. Era asceta e vexetariano; os seus postulados están próximos ao gnosticismo e animismo. Defendía a participación activa das mulleres nos templos, non prohibía o matrimonio de clérigos nin monxes e condenaba a escravitude. Dise que pode ser el quen ocupa o sepulcro do apóstolo na catedral compostelá.

Galicia é terra de mosteiros. Nas cidades distribúense intra e extramuros e no campo son grandiosos estandartes de pedra que poden seguir habitados por monxes: Sobrado dos Monxes (famoso polo tradutor automático que o converteu en Buhardilla de los Monjes), Santa María de Armenteira (coas xerriñas e o románico de transición) ou convertidos en hoteis como o de Aciveiro ou San Estebo de Ribas de Sil (parador de turismo), en concellos como o de Meira ou o de Lourenzá (onde está soterrado o Conde Santo). Oseira coas bóvedas apalmeiradas, Monfero coa fachada axadrezada, o convento de Herbón que introduciu os pimentos procedentes de América e que pasaron a chamarse de Padrón, con fachada exenta como o de Santa Clara de Santiago, Samos onde se desconfía que pernoctaron nazis non se sabe por canto tempo, San Pedro de Rocas cos sartegos escavados e as grandes rochas servindo de sostén, Montederramo de propiedade particular...

Algúns... convertidos en pura ruína como o de Caaveiro ou Santa María de Oia.